شب قدر...

سلام.دلم تنگ شد واسه بلاگفا.انگار خاک مرده توش،پاشیدن... حیف.... چه روزایی تو اینجا گذروندیم.... شب قدر......

عیدتون مبارک...تسلیت میگم ب هممون...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

چه عیدی بود...

(باران بس)اعلام کن خدا

من بجای ابرهایت میگریم...

+++++++++++++++++++++

خدایا عاشششششششقتم

شب قدر......

 سرعت بهتر از حرکت کردنه آرومه،پس حرکت رو واسه خودت یه بار معناکن،یا تخته کن و از همه چیز کنده شو و برو بالااااا،یا صفر بمون و حرکتنکن،اون حرکتی ک تو فکرته ما رفتیم و فقط میشه باهاش دوتا خیابونرو بالا شب قدر......ادامه مطلب

                             موزیک رو پلی کنید    راست بود یا دروغ؟خواب بود یا بیداری؟! نمیدونم،فقط میدونم یه رویابود و خیلی زود شبیه به یک طرح مجهول که با انگشتات رویه شیشه یبخار گرفته ی ماشین تو یه شب قدر......ادامه مطلب

♥ دوشنبه سی ام بهمن ۱۳۹۶ ساعت 12:54 توسط FARSHID-7..:

شب قدر......

هیچ چیزی تو دنیا به زیباییه تو نیست    ای                   مادرروز تمام مادرهای سرزمینم مبارک بخصوص عشق ابدی خودم مادر قشنگم.دلم هزارتا تنگته.ایشاا..همیشه در سلامتیه کامل باشی و عمر طولانی وبا عزت رو داشته باشی.عاشششششششقتم قده خدا...اسمش گناههولی خدایا خودت مادرو اینقد عزیز آفریدی خب.الهی همه شب قدر......ادامه مطلب

سلام،یه سلام به تازگیه شبنم صبحگاهی روی برگ گل سرخ...به روشنیه خورشید تازه طلوع کرده ی صبح اول فروردین..‌‌.به سبزیه چمن های باغ پدربزرگ...زیبایی هایه بهار برای من تنها صبح اولین روز فروردین است.وااااای ک چه قققققدر زیباست این باران های ناگهانی.بادهایی ک زوزه میکشندو برگهارا به رقص وادار میکنند.بهار یعنی همین آسمان همیشه گرفته همین ابرهای آماده ی باریدن. شب قدر......ادامه مطلب

سلام. میخوام از شهری بنویسم که خیلی مهمونش نبودم ولی بیشترین و دلنوازترین خاطراتم توی اون شهر گذشت... شهری هست که هرکسی رو داخلش راه نمیدن. یه شهر با یه آسمون آبیه آبی و ابرهای سفید و پنبه ای.‌.. یه شهر پر از درختای سبز که پای اونا پر شده از چمن و گلهای رنگارگ شبنم زده.. یه شهر ک تو هواش پر از قاصدکای خبر رسونه و دارن پرواز میکنن..‌ یه شهر که از هرجایی چشم میندازی کوه هارو میبینی ک اون دوردورا سرافراز و ستبر ایستادن و چشمک میزنن... تو این شهر.صدای زوزه ی باد خیلی دلنشینه و دلربا.‌‌‌انگاری شده گوشنوازترین صدای عالم... تواین شهر وقتی بارون میاد.خیس میشی ولی آدماش با لبخند پذیرای این خیس شدن عاشقانه هستن... هرکی از کنارت میگذره بالبخندی دلی بهت سلام میکنه.‌‌.. امان از این شهر که هروقت یادش میفتم حالم خراب میشه... انگار واسه من خواب بود و من واسه دیدن این خواب حاضرم برای همیشه  بخوابم .یه خواب عمیق... اخه نفس کشیدن توی این شهر بزرگترین نعمت واسه هر آدمیه... شهری ک هروقت نگاهش کنی صافه صافه صافه عین یه شیشه ک تازه بارون شسته باشش...چشم نواز و التیام بخش دردت. ولی هیچ وقت دوست ندارم از پاییز توی این شهر بگم.چون فکرشم چشمای  لعنتمیو خیس میکنه... هیچ وقت عادت نوشتنم روی کاغذ کاهی از بین نرفت حتی الانی که برگه های عزیزم خیس شدن... وقتی پاییز شد:         هواسرد شد،برگای زرد در شب قدر......ادامه مطلب

این روزها هیچی سرجاش نیست.هیچی.همه آدما سعی دارن جای یه نفر دیگه رو بگیرن.حاضرن جای خودشون خالی بشه ولی جای یکی دیگه رو پرکنن.آره این روزا همه چی در حال تغییر کردنه.و ای کاش این تغییرات خوب باشه. ما آدما اینقدر سخت شدیم ک دیگه طبیعت روی ما تاثیر نمیذاره بلکه این ما  هستیم ک روی طبیعت تاثیر میذاریم.این چند خط مقدمه رو نوشتم تا بگم: اومدن برف تو هوای پاییز عجیب نیست یا خیلی عجیب نیست.پاییز،فصلی که شاعر عاشقانه های من(مهدی اخوان ثالث)اون رو پادشاه فصلها میدونه.این  روزهای حضور در غربت رو برای من خیلی دلگیر کرده خیلی. آره خب اخوان درست میگفت.این فصل قطعا پادشاه فصلهاست با اون تاج زرّین روی سرش.ولی من همدوره ی پادشاهان ستمگر شدم. عالیجناب خیلی سختگیر و جدّیه.توجهی ب دل غمزده نداره.حواسش نیست یا هست ولی با قصاوت تمام صحنه هایی غمبار میسازه.نمیدونی چه قدر میتونه سخت باشه وقتی توی هوای سرد با بی حوصلگی تمام یک فنجون چای داغ دستت میگیری و میری جلوی پنجره ی اتاقت و پرده رو به هوای دیدن یک منظره ی عاشقانه و آروم کنار میزنی ولی،به جاش ساختمونای سربه فلک کشیده رو میبینی ک همه یک رنگن و فقط قد و قامتشون باهم فرق داره.اره یه عالمه از این ساختمونا جلوت صف کشیدن و اون پایین،آدمها با لباسای زیاد و گرمی ک پوشیدن چاقتر بنظر میان و صورتایی که از سرما بی رنگ شده و گونه هایی ک سرخ شده.بعضی شب قدر......ادامه مطلب

سلام ماه برگ ریزان سال... سلام ب بارانهای خنک و ابرهای سیاه و غم بار... خسته و کسل از یک روز دردناک،قصد پیاده روی میکنی.از پشت این پنجره ها، پاییز فقط سرما دارد،سوز دارد. لباس گرمی میپوشی و کفش هایت را ب پا میکنی و درب را باز میکنی... که راه بیفتی،اما انگار ک شب است!!!؟با تعجب ب ساعت نگاه میکنی،هنوز که  شب نشده،پس چرا همه جا تیره و تار شده؟علتش چیست؟! پر از سوال میشود ذهنی ک درگیر روزمرگیهای خسته کننده شده.جواب سوالها را اما میشود پای درختهای خسته یا سطح خیابانهای خلوت و یا روی شیشه  پنجره های بی جان که نم باران انها را شسته یافت. راه میروی و صدای خش خش و خورد شدن حجم برگهای زرد که زیر کفشهایت می آیند و همه وهمه در کنار بادی ک پیوسته خنکای سوزناکی را به ما تحمیل می کندفریاد می شب قدر......ادامه مطلب